... newer stories
Mittwoch, 7. September 2022
Die Startwetterprognose
wolfgang volk, 10:11h
Monatelang hat jetzt die Sonne unbarmherzig vom Himmel heruntergebrannt. Jede Regenwolke, auf welche die ausgedörrte Natur sehnsüchtig wartete, löste sich kurz vor Heuchelheim ins Nichts auf, als hätten wir irgendetwas Böses angestellt, für das wir jetzt durch unbarmherziges Ausdörren bestraft werden sollten.
Und jetzt, ausgerechnet für den Tag unsrer Abfahrt nach Polen sind erstmalig ausgiebige Regenfälle angekündigt. Und es steht zu befürchten, dass es nicht so ausgeht wie bisher, wenn meine Wetterapp Niederschläge angekündigt hat. Diesmal scheinen sie dann wirklich niedergehen zu wollen...
Das wird wohl ein ziemlich nasser Start morgen um 8:00 Uhr am Alten Rathaus in Heuchelheim.
Aber genug gejammert: Regenjacke bereitlegen, Gamaschen über die Schuhe und los gehts. Denn was nass wird, wird auch wieder trocken - irgendwann....
Und spätestens wenn wir gegen Mittag Alsfeld erreicht haben werden, scheint sich die Wetterlage ja wieder beruhigen zu wollen. Mithilfe des Fahrtwindes haben wir dann hoffentlich recht gute Chancen, getrocknet in Bad Hersfeld anzukommen.
Prognoza pogody na początek
Od miesięcy słońce niemiłosiernie prażyło z nieba. Każda chmura deszczowa, na którą z utęsknieniem czekała spieczona natura, rozpłynęła się w nicości tuż przed Heuchelheim, jakbyśmy zrobili coś złego, za co teraz mamy zostać ukarani bezlitosnym parchem.
A teraz, na dzień naszego wyjazdu do Polski ze wszystkich miejsc, po raz pierwszy zapowiedziano rozległe opady deszczu. I należy się obawiać, że nie okaże się tak jak do tej pory, gdy moja aplikacja pogodowa zapowiadała opady. Tym razem wydaje się, że naprawdę chcą zejść...
Prawdopodobnie jutro o godzinie 8:00 w Starym Ratuszu w Heuchelheim rozpocznie się dość mokry początek.
Ale dość marudzenia: przygotuj kurtkę przeciwdeszczową, załóż getry na buty i ruszaj w drogę. Bo to, co zmoknie, w pewnym momencie znów wyschnie....
A najpóźniej w południe, gdy docieramy do Alsfeld, pogoda jakby znów chciała się uspokoić. Miejmy nadzieję, że z pomocą wiatru będziemy mieli duże szanse na dotarcie do Bad Hersfeld na sucho.
Und jetzt, ausgerechnet für den Tag unsrer Abfahrt nach Polen sind erstmalig ausgiebige Regenfälle angekündigt. Und es steht zu befürchten, dass es nicht so ausgeht wie bisher, wenn meine Wetterapp Niederschläge angekündigt hat. Diesmal scheinen sie dann wirklich niedergehen zu wollen...
Das wird wohl ein ziemlich nasser Start morgen um 8:00 Uhr am Alten Rathaus in Heuchelheim.
Aber genug gejammert: Regenjacke bereitlegen, Gamaschen über die Schuhe und los gehts. Denn was nass wird, wird auch wieder trocken - irgendwann....
Und spätestens wenn wir gegen Mittag Alsfeld erreicht haben werden, scheint sich die Wetterlage ja wieder beruhigen zu wollen. Mithilfe des Fahrtwindes haben wir dann hoffentlich recht gute Chancen, getrocknet in Bad Hersfeld anzukommen.
Prognoza pogody na początek
Od miesięcy słońce niemiłosiernie prażyło z nieba. Każda chmura deszczowa, na którą z utęsknieniem czekała spieczona natura, rozpłynęła się w nicości tuż przed Heuchelheim, jakbyśmy zrobili coś złego, za co teraz mamy zostać ukarani bezlitosnym parchem.
A teraz, na dzień naszego wyjazdu do Polski ze wszystkich miejsc, po raz pierwszy zapowiedziano rozległe opady deszczu. I należy się obawiać, że nie okaże się tak jak do tej pory, gdy moja aplikacja pogodowa zapowiadała opady. Tym razem wydaje się, że naprawdę chcą zejść...
Prawdopodobnie jutro o godzinie 8:00 w Starym Ratuszu w Heuchelheim rozpocznie się dość mokry początek.
Ale dość marudzenia: przygotuj kurtkę przeciwdeszczową, załóż getry na buty i ruszaj w drogę. Bo to, co zmoknie, w pewnym momencie znów wyschnie....
A najpóźniej w południe, gdy docieramy do Alsfeld, pogoda jakby znów chciała się uspokoić. Miejmy nadzieję, że z pomocą wiatru będziemy mieli duże szanse na dotarcie do Bad Hersfeld na sucho.
... link (0 Kommentare) ... comment
Sonntag, 4. September 2022
Mit 8 Kilo nach Polen
wolfgang volk, 20:04h
Ausnahmsweise packe ich mein Gepäck heute am Sonntag, schon vier Tage vor dem Beginn unsrer Tour nach Polen.
Sonst bin ich da meist sehr viel später, um nicht zu sagen, zu spät dran. Aber für diesen Blog will ich einmal eine Ausnahme machen.
Hier sieht man alles (außer meinem Macbook, dem Geldbeutel, den Schuhen, die ich vergessen habe dazuzulegen und den Sachen, die ich am Körper tragen werde), was mich am Donnerstag 9 Tage bis nach Polen begleiten und meinen Gepäckträger sowie meine Kondition belasten wird.
Eingepackt und gewogen sieht es dann so aus und ergibt tatsächlich nur knapp 8 Kilo Gesamtgewicht. Und da ist dann das Macbook mit seinem Akku und dem Gewicht von 1,8 KIlo schon dabei. Wenn man die Tara (die Packtasche) mit 1,2 Kilo noch abzieht und die vergessenen Schuhe addiert(550g) kommt mein Taschenrechner auf ein Gepäck von 5,45 kg.
Dazu kommt aber noch die Bauchtasche mit 1,5 Litern Wasser darin.
Natürlich ist bei einem solchen Arrangement von vorneherein ausgeschlossen, dass man ohne größere Probleme in Kauf zu nehmen, einen Nachtclub mit Schlipszwang aufsuchen kann, unterwegs in einem fünf-Sterne-Restaurant speisen geht oder eine Aufführung von Richard Wagners Ring der Nibelungen oder die Oper Tosca besuchen kann, aber das haben wir ohnehin nicht vor, denn damit wären nicht nur unser finanzielles, sondern vor allem auch das zeitliche Budget völlig überstrapaziert.
Außerdem wird auch ein Edelrestaurant nach den Erfahrungen unserer Tour nach Gemenos vor drei Jahren nicht ausreichen, unseren stark gesteigerten Kalorienbedarf unterwegs zu decken. Da wird es wohl eher darauf hinauslaufen, gut, deftig und (vor allem abends) reichlich zu speisen, damit am nächsten Tag wieder genügend Power in den Unterschenkeln vorhanden ist.
Was das Wetter betrifft sind die Aussichten für die ersten drei Tage momentan eher feucht, wobei ich mich nach diesem Sommer nicht traue, das Wort ?schlecht? zu benutzen, denn der Regen hat um Heuchelheim in den letzten Monaten immer einen großen Bogen gemacht und das wenige Nass, das während dieser Zeit vom Himmel gefallen ist, hat den Namen. kaum verdient. Der Klimawandel ist wirklich sehr präsent und sehr erschreckend.
Solange es keinen Dauerregen gibt, (den wir eigentlich mal dringend bräuchten), werden wir schon irgendwie vorankommen, auch wenn wir uns mal kurz irgendwo unterstellen müssen. Und sehr positiv sind die augenblicklichen Temperaturen: Wie belastend wäre es gewesen, wenn wir bei mehr als 30 Grad hätten fahren müssen!
Und wie geht es hier im Blog weiter?
Sofern wir über Unterkünfte mit Internet-Anschluss verfügen, werde ich mich bemühen, ab Donnerstag täglich über unsre Reise zu berichten. Das wird dann etwa so aussehen, wie der Bericht über unsre Radtour auf dem Ulmtal- und Kallenbachradweg hier im Blog am 7.8. vor kurzer Zeit.
Ab Freitag lohnt es sich also, täglich mal hier nachzuschauen, was sich so getan hat.
Z 8 kilogramami do Polski
Choć raz pakuję bagaże dziś w niedzielę, cztery dni przed rozpoczęciem naszej wycieczki do Polski.
W innych przypadkach jestem zwykle dużo później, żeby nie powiedzieć za późno. Ale dla tego bloga chcę zrobić wyjątek.
Tutaj możecie zobaczyć wszystko (poza moim Macbookiem, portfelem, butami, które zapomniałam włożyć i ubraniami, które będę nosić na ciele), co w czwartek będzie mi towarzyszyć przez 9 dni w Polsce i co obciąży mój bagażnik i moją kondycję fizyczną.
Spakowany i zważony wygląda tak, a w rzeczywistości waży tylko około 8 kilogramów. Do tego dochodzi Macbook ze swoją baterią i wagą 1,8 kg. Jeśli odjąć tarę (sakwę) 1,2 kg i dodać zapomniane buty (550g), to z mojego kalkulatora wychodzi waga bagażu 5,45 kg.
Ale potem jest fanny pack z 1,5 litra wody w środku.
Oczywiście przy takim układzie nie da się od początku odwiedzić klubu nocnego z obowiązkowymi krawatami, zjeść po drodze w pięciogwiazdkowej restauracji czy pójść na spektakl Pierścienia Nibelungów Richarda Wagnera lub opery Tosca bez konieczności znoszenia większych problemów, ale i tak nie zamierzamy tego robić, bo to nie tylko całkowicie nadwyrężyłoby nasz budżet finansowy, ale przede wszystkim czasowy.
Poza tym, po doświadczeniach z naszej wycieczki na Gemenos sprzed trzech lat, nawet wysokiej klasy restauracja nie wystarczy, by pokryć nasze znacznie zwiększone zapotrzebowanie na kalorie w drodze. Sprowadzi się to zapewne do tego, by dobrze, obficie i (zwłaszcza wieczorem) zdrowo się odżywiać, by następnego dnia znów mieć dość siły w dolnych partiach nóg.
Jeśli chodzi o pogodę, prognoza na pierwsze trzy dni jest w tej chwili raczej wilgotna, choć po tym lecie nie śmiem użyć słowa "zła", bo deszcz w ostatnich miesiącach zawsze omijał Heuchelheim szerokim łukiem, a niewielka ilość mokrego, która spadła z nieba w tym czasie, raczej nie zasługuje na to miano. Zmiany klimatyczne są naprawdę bardzo aktualne i bardzo przerażające.
Dopóki nie będzie ciągłego deszczu (którego bardzo potrzebujemy), jakoś będziemy robić postępy, nawet jeśli będziemy musieli się gdzieś na chwilę schronić. A obecne temperatury są bardzo pozytywne: jakiż byłby to stres, gdybyśmy musieli jeździć w temperaturach przekraczających 30 stopni!
I jak to się ma do kontynuacji tutaj na blogu?
O ile będziemy mieli nocleg z dostępem do internetu, postaram się od czwartku codziennie relacjonować naszą podróż. Będzie to wyglądało coś na wzór relacji z naszej wycieczki rowerowej po ścieżkach rowerowych Ulmtal i Kallenbach tutaj na blogu jakiś czas temu.
Od piątku warto więc zaglądać tu codziennie, by zobaczyć, co się dzieje.
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
Sonst bin ich da meist sehr viel später, um nicht zu sagen, zu spät dran. Aber für diesen Blog will ich einmal eine Ausnahme machen.
Hier sieht man alles (außer meinem Macbook, dem Geldbeutel, den Schuhen, die ich vergessen habe dazuzulegen und den Sachen, die ich am Körper tragen werde), was mich am Donnerstag 9 Tage bis nach Polen begleiten und meinen Gepäckträger sowie meine Kondition belasten wird.
Eingepackt und gewogen sieht es dann so aus und ergibt tatsächlich nur knapp 8 Kilo Gesamtgewicht. Und da ist dann das Macbook mit seinem Akku und dem Gewicht von 1,8 KIlo schon dabei. Wenn man die Tara (die Packtasche) mit 1,2 Kilo noch abzieht und die vergessenen Schuhe addiert(550g) kommt mein Taschenrechner auf ein Gepäck von 5,45 kg.
Dazu kommt aber noch die Bauchtasche mit 1,5 Litern Wasser darin.
Natürlich ist bei einem solchen Arrangement von vorneherein ausgeschlossen, dass man ohne größere Probleme in Kauf zu nehmen, einen Nachtclub mit Schlipszwang aufsuchen kann, unterwegs in einem fünf-Sterne-Restaurant speisen geht oder eine Aufführung von Richard Wagners Ring der Nibelungen oder die Oper Tosca besuchen kann, aber das haben wir ohnehin nicht vor, denn damit wären nicht nur unser finanzielles, sondern vor allem auch das zeitliche Budget völlig überstrapaziert.
Außerdem wird auch ein Edelrestaurant nach den Erfahrungen unserer Tour nach Gemenos vor drei Jahren nicht ausreichen, unseren stark gesteigerten Kalorienbedarf unterwegs zu decken. Da wird es wohl eher darauf hinauslaufen, gut, deftig und (vor allem abends) reichlich zu speisen, damit am nächsten Tag wieder genügend Power in den Unterschenkeln vorhanden ist.
Was das Wetter betrifft sind die Aussichten für die ersten drei Tage momentan eher feucht, wobei ich mich nach diesem Sommer nicht traue, das Wort ?schlecht? zu benutzen, denn der Regen hat um Heuchelheim in den letzten Monaten immer einen großen Bogen gemacht und das wenige Nass, das während dieser Zeit vom Himmel gefallen ist, hat den Namen. kaum verdient. Der Klimawandel ist wirklich sehr präsent und sehr erschreckend.
Solange es keinen Dauerregen gibt, (den wir eigentlich mal dringend bräuchten), werden wir schon irgendwie vorankommen, auch wenn wir uns mal kurz irgendwo unterstellen müssen. Und sehr positiv sind die augenblicklichen Temperaturen: Wie belastend wäre es gewesen, wenn wir bei mehr als 30 Grad hätten fahren müssen!
Und wie geht es hier im Blog weiter?
Sofern wir über Unterkünfte mit Internet-Anschluss verfügen, werde ich mich bemühen, ab Donnerstag täglich über unsre Reise zu berichten. Das wird dann etwa so aussehen, wie der Bericht über unsre Radtour auf dem Ulmtal- und Kallenbachradweg hier im Blog am 7.8. vor kurzer Zeit.
Ab Freitag lohnt es sich also, täglich mal hier nachzuschauen, was sich so getan hat.
Z 8 kilogramami do Polski
Choć raz pakuję bagaże dziś w niedzielę, cztery dni przed rozpoczęciem naszej wycieczki do Polski.
W innych przypadkach jestem zwykle dużo później, żeby nie powiedzieć za późno. Ale dla tego bloga chcę zrobić wyjątek.
Tutaj możecie zobaczyć wszystko (poza moim Macbookiem, portfelem, butami, które zapomniałam włożyć i ubraniami, które będę nosić na ciele), co w czwartek będzie mi towarzyszyć przez 9 dni w Polsce i co obciąży mój bagażnik i moją kondycję fizyczną.
Spakowany i zważony wygląda tak, a w rzeczywistości waży tylko około 8 kilogramów. Do tego dochodzi Macbook ze swoją baterią i wagą 1,8 kg. Jeśli odjąć tarę (sakwę) 1,2 kg i dodać zapomniane buty (550g), to z mojego kalkulatora wychodzi waga bagażu 5,45 kg.
Ale potem jest fanny pack z 1,5 litra wody w środku.
Oczywiście przy takim układzie nie da się od początku odwiedzić klubu nocnego z obowiązkowymi krawatami, zjeść po drodze w pięciogwiazdkowej restauracji czy pójść na spektakl Pierścienia Nibelungów Richarda Wagnera lub opery Tosca bez konieczności znoszenia większych problemów, ale i tak nie zamierzamy tego robić, bo to nie tylko całkowicie nadwyrężyłoby nasz budżet finansowy, ale przede wszystkim czasowy.
Poza tym, po doświadczeniach z naszej wycieczki na Gemenos sprzed trzech lat, nawet wysokiej klasy restauracja nie wystarczy, by pokryć nasze znacznie zwiększone zapotrzebowanie na kalorie w drodze. Sprowadzi się to zapewne do tego, by dobrze, obficie i (zwłaszcza wieczorem) zdrowo się odżywiać, by następnego dnia znów mieć dość siły w dolnych partiach nóg.
Jeśli chodzi o pogodę, prognoza na pierwsze trzy dni jest w tej chwili raczej wilgotna, choć po tym lecie nie śmiem użyć słowa "zła", bo deszcz w ostatnich miesiącach zawsze omijał Heuchelheim szerokim łukiem, a niewielka ilość mokrego, która spadła z nieba w tym czasie, raczej nie zasługuje na to miano. Zmiany klimatyczne są naprawdę bardzo aktualne i bardzo przerażające.
Dopóki nie będzie ciągłego deszczu (którego bardzo potrzebujemy), jakoś będziemy robić postępy, nawet jeśli będziemy musieli się gdzieś na chwilę schronić. A obecne temperatury są bardzo pozytywne: jakiż byłby to stres, gdybyśmy musieli jeździć w temperaturach przekraczających 30 stopni!
I jak to się ma do kontynuacji tutaj na blogu?
O ile będziemy mieli nocleg z dostępem do internetu, postaram się od czwartku codziennie relacjonować naszą podróż. Będzie to wyglądało coś na wzór relacji z naszej wycieczki rowerowej po ścieżkach rowerowych Ulmtal i Kallenbach tutaj na blogu jakiś czas temu.
Od piątku warto więc zaglądać tu codziennie, by zobaczyć, co się dzieje.
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
... link (0 Kommentare) ... comment
Samstag, 27. August 2022
Das Gepäck
wolfgang volk, 00:56h
Alle, die schon einmal eine längere Radtour mit Gepäck gemacht haben, kennen das: Man startet die Tour entspannt und in froher Erwartung der Reise, pedaliert locker und entspannt vor sich hin. Jedoch bei der ersten leichteren Steigung dreht man sich erstaunt nach hinten um, damit man die unverschämte Person verscheuchen kann, die sich so plötzlich und unerwartet hinten ans Fahrrad gehangen hat, um das Fortkommen gravierend zu behindern.
Doch dann stellt man fest, dass da niemand ist - niemand außer den viel zu schwer bepackten Packtaschen, in welchen man eilig in letzter Sekunde vor dem Start noch viele wichtige, möglicherweise aber eigentlich unnötige Dinge verstaut hat.
Auch wenn man trainiert und guter Kondition ist, kann ein eilig und nicht durchdachtes Radgepäck besonders bei Anstiegen den Genuss einer Radtour doch beträchtlich schmälern und auch der Gewichtsvorteil bei der Abfahrt macht das nicht wieder wett?
Eine Notlösung zu der ich zugegebenermaßen schon einmal in solch einer Situation gegriffen habe, war, bei einer Rast alles Unnötige auszusortieren, ein Postamt anzusteuern, ein Päckchen zu schnüren und mir den unnützen Kram selber zuzuschicken.
Gelernt habe ich damals, dass es eine enge Korrespondenz zwischen Fahrgenuss und zusätzlichem Gewicht besteht.
Die daraus resultierenden Erkenntnisse will ich hier kurz darstellen:
Bekleidung:
Dabei habe ich zwei Garnituren zum Radfahren. Eine befindet sich im Gepäck, die andre am Körper. Letztere geht abends mit unter die Dusche und wird per Hand durchgewaschen. Meist ist sie bis zum nächsten Tag wieder trocken und die Reservegarnitur kann im Gepäck verbleiben.
Da die Zeit, in der man keine Radbekleidung trägt, sich in der Regel auf das abendliche Besuchen eines Restaurants und etwas Sightseeing beschränkt, reicht meist eine Hose mit abzippbaren Beinen. Bei längeren Touren gibts noch eine extra. Auch bei Hemden und Unterwäsche ist aus den gleichen Gründen (ausnahmsweise) Mehrfachnutzung angesagt.
Immer dabei sein sollte natürlich eine adäquate Regenbekleidung. Ansonsten gilt: Was nass wird, wird auch wieder trocken - besonders im Sommer.
Wichtig sind noch Fahrradhandschuhe, um die ganztägige Belastung der Hände und Handgelenke in Grenzen zu halten.
Und für die Füße gibt es außer den Schuhen, die man trägt, für die Abende noch ein paar leichte Sandalen.
Hilfreich ist es manchmal, Wäschestücke zu wiegen. So stellt man fest, dass der Gewichtsunterschied zwischen einer Jeans und einer leichten Wanderhose beträchtlich sein kann?
Körperhygiene:
Zahnbürste, (nicht elektrischer) Rasierer, Notseife (falls es im Hotel keine gibt), Kamm, Ohrstöpsel (je nach Lage des Hotels, bzw. des Bettnachbarn?), Pflaster, kleine Flasche Sonnencreme mit hohem Lichtschutzfaktor, evtl. Creme für des Radfahrers liebstes Körperteil, den Po, von dem man einem bekannten Radfahrprofi nachsagt, dass er diesen besser pflege als sein Gesicht.
Fürs Fahrrad:
Neben Flickzeug und der Grundausstattung an Werkzeug sollte ein passender Schlauch immer dabei sein. Besonders wenn kein Wassereimer in der Nähe ist, ist es einfacher und auch schneller, den Schlauch zu wechseln anstatt umständlich die perforierte Stelle zu suchen.
Für den Körper:
Ausreichend Wasser, evtl. in einer Trinkblase. Etwas Süßes und/oder Fettiges gegen einen möglichen Hungerast (So nennt man den kraft- und saftlosen Zustand bei einer Unterzuckerung durch Überforderung des Körpers) und - wenn man daran glaubt - Magnesium-Tabletten gegen Krämpfe.
Ich habe nie welche dabei, denn wissenschaftlich ist die Wirkung ziemlich umstritten und ich vermute, dass hauptsächlich der darin enthaltene Zucker das seine tut. Nach meiner Meinung kann man Krämpfe am besten durch regelmäßiges Trinken WÄHREND des Fahrens verhindern.
Ein gutes Taschenmesser ist hilfreich, wenn man sich unterwegs aus Läden verköstigt und picknickt.
Elektronik:
Auch das kennt wohl jede/r: Das passende Kabel fürs Handy, die Uhr, den Fahrradnavi habe ich vergessen!
Auch an die Ladegeräte muss man denken und ich benötige natürlich auch noch mein Laptop, damit ich unterwegs diesen Blog schreiben kann, während meine beiden Partner meist schon vom nächsten Tag träumen?
Und wenn man dann noch seinen Geldbeutel mit dazugehöriger EC-Karte und die Ausweisdokumente dabei hat, sollte eigentlich nichts mehr fehlen? Oder habe ich etwas vergessen?
Und was sagt meine Waage beim Gepäckwiegen? Das verrate ich hier im Blog kurz vor dem Start, der ja nun schon recht nah ist:
Am 8. September starten wir!
Każdy, kto kiedykolwiek odbył długą wycieczkę rowerową z bagażem, wie o tym: zaczynasz trasę zrelaksowany i cieszący się na podróż, pedałując z łatwością i relaksem. Jednak na pierwszym lekkim wzniesieniu odwracasz się z zaskoczenia do tyłu, aby odepchnąć bezczelną osobę, która tak nagle i niespodziewanie przyczepiła się do tyłu roweru, aby poważnie utrudnić Ci postępy.
Ale wtedy zdajesz sobie sprawę, że nie ma tam nikogo - nikogo poza zbyt mocno zapakowanymi sakwami, do których w ostatniej sekundzie przed startem w pośpiechu schowałeś wiele ważnych, ale być może niepotrzebnych rzeczy.
Nawet jeśli jesteś wytrenowany i masz dobrą kondycję, to pochopnie i nie przemyślana sakwa może znacznie zmniejszyć przyjemność z wycieczki rowerowej, zwłaszcza na podjazdach i nawet przewaga wagowa na zjeździe tego nie rekompensuje...
Jednym z awaryjnych rozwiązań, które wprawdzie zastosowałem w takiej sytuacji, było posortowanie wszystkiego, co niepotrzebne podczas postoju, pójście na pocztę, złożenie paczki i wysłanie bezużytecznych rzeczy do siebie.
Nauczyłem się wtedy, że istnieje ścisła zależność między przyjemnością z jazdy a dodatkową wagą.
Przedstawię tu pokrótce wynikające z nich wnioski:
Ubrania:
Mam dwa zestawy ubrań do jazdy na rowerze. Jeden jest w moim bagażu, drugi na moim ciele. Ten ostatni wchodzi ze mną wieczorem pod prysznic i jest myty ręcznie. Zazwyczaj już następnego dnia jest znowu sucho i zapasowy komplet może zostać w bagażu.
Ponieważ czas, w którym nie nosi się odzieży rowerowej, ogranicza się zwykle do wieczornej wizyty w restauracji i trochę zwiedzania, zwykle wystarczają spodnie z odpinanymi nogawkami. Na dłuższe wycieczki jest dodatkowa para. Również w przypadku koszul i bielizny wielokrotne użycie jest na porządku dziennym (wyjątkowo) z tych samych powodów.
Oczywiście zawsze należy mieć ze sobą odpowiednią odzież przeciwdeszczową. W przeciwnym razie obowiązuje zasada: co zmoknie, to znów wyschnie - zwłaszcza latem.
Rękawiczki kolarskie są również ważne, aby utrzymać całodzienne obciążenie dłoni i nadgarstków w granicach.
A dla stóp, oprócz butów, które się nosi, są jakieś lekkie sandały na wieczory.
Czasami pomocne jest zważenie rzeczy do prania. W ten sposób przekonasz się, że różnica w wadze między parą dżinsów a parą lekkich spodni turystycznych może być znaczna....
Higiena osobista:
Szczoteczka do zębów, maszynka do golenia (nieelektryczna), mydło awaryjne (jeśli w hotelu nie ma), grzebień, zatyczki do uszu (w zależności od położenia hotelu, lub sąsiada łóżka...), plaster, mała buteleczka kremu z wysokim współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej, ewentualnie krem do ulubionej części ciała rowerzysty, czyli pupy, o którą pewien znany zawodowy kolarz podobno dba lepiej niż o twarz.
Na rower:
Oprócz zestawu naprawczego i podstawowych narzędzi, zawsze należy mieć przy sobie odpowiednią dętkę. Szczególnie jeśli w pobliżu nie ma wiadra z wodą, łatwiej i szybciej można wymienić dętkę zamiast szukać perforowanego miejsca.
Dla ciała:
Wystarczająca ilość wody, ewentualnie w pęcherzu do picia. Coś słodkiego i/lub tłustego przeciwko ewentualnej pandze głodu (tak nazywamy bezsilny i pozbawiony soków stan hipoglikemii spowodowany nadmiernym obciążeniem organizmu) oraz - jeśli w to wierzysz - tabletki magnezu przeciwko skurczom.
Nigdy nie noszę ze sobą żadnych, bo naukowo ich działanie jest dość kontrowersyjne i podejrzewam, że to głównie zawarty w nich cukier robi swoje. Moim zdaniem najlepszym sposobem na zapobieganie skurczom jest regularne picie podczas jazdy.
Dobry scyzoryk przyda się podczas jedzenia ze sklepów i piknikowania na trasie.
Elektronika:
To coś, co zna każdy: zapomniałem właściwego kabla do telefonu komórkowego, zegarka lub rowerowej nawigacji satelitarnej!
Trzeba też pamiętać o ładowarkach, no i oczywiście o laptopie, żebym mogła pisać tego bloga w drodze, podczas gdy moi dwaj partnerzy zwykle już marzą o kolejnym dniu...
A jeśli masz przy sobie portfel z kartą EC i dokumentami tożsamości, to nie powinno niczego zabraknąć? A może o czymś zapomniałem?
A co mówi moja waga, gdy ważę swój bagaż? Zdradzę Wam to tutaj na blogu na krótko przed startem, który jest już całkiem blisko:
Zaczynamy już 8 września!
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
Doch dann stellt man fest, dass da niemand ist - niemand außer den viel zu schwer bepackten Packtaschen, in welchen man eilig in letzter Sekunde vor dem Start noch viele wichtige, möglicherweise aber eigentlich unnötige Dinge verstaut hat.
Auch wenn man trainiert und guter Kondition ist, kann ein eilig und nicht durchdachtes Radgepäck besonders bei Anstiegen den Genuss einer Radtour doch beträchtlich schmälern und auch der Gewichtsvorteil bei der Abfahrt macht das nicht wieder wett?
Eine Notlösung zu der ich zugegebenermaßen schon einmal in solch einer Situation gegriffen habe, war, bei einer Rast alles Unnötige auszusortieren, ein Postamt anzusteuern, ein Päckchen zu schnüren und mir den unnützen Kram selber zuzuschicken.
Gelernt habe ich damals, dass es eine enge Korrespondenz zwischen Fahrgenuss und zusätzlichem Gewicht besteht.
Die daraus resultierenden Erkenntnisse will ich hier kurz darstellen:
Bekleidung:
Dabei habe ich zwei Garnituren zum Radfahren. Eine befindet sich im Gepäck, die andre am Körper. Letztere geht abends mit unter die Dusche und wird per Hand durchgewaschen. Meist ist sie bis zum nächsten Tag wieder trocken und die Reservegarnitur kann im Gepäck verbleiben.
Da die Zeit, in der man keine Radbekleidung trägt, sich in der Regel auf das abendliche Besuchen eines Restaurants und etwas Sightseeing beschränkt, reicht meist eine Hose mit abzippbaren Beinen. Bei längeren Touren gibts noch eine extra. Auch bei Hemden und Unterwäsche ist aus den gleichen Gründen (ausnahmsweise) Mehrfachnutzung angesagt.
Immer dabei sein sollte natürlich eine adäquate Regenbekleidung. Ansonsten gilt: Was nass wird, wird auch wieder trocken - besonders im Sommer.
Wichtig sind noch Fahrradhandschuhe, um die ganztägige Belastung der Hände und Handgelenke in Grenzen zu halten.
Und für die Füße gibt es außer den Schuhen, die man trägt, für die Abende noch ein paar leichte Sandalen.
Hilfreich ist es manchmal, Wäschestücke zu wiegen. So stellt man fest, dass der Gewichtsunterschied zwischen einer Jeans und einer leichten Wanderhose beträchtlich sein kann?
Körperhygiene:
Zahnbürste, (nicht elektrischer) Rasierer, Notseife (falls es im Hotel keine gibt), Kamm, Ohrstöpsel (je nach Lage des Hotels, bzw. des Bettnachbarn?), Pflaster, kleine Flasche Sonnencreme mit hohem Lichtschutzfaktor, evtl. Creme für des Radfahrers liebstes Körperteil, den Po, von dem man einem bekannten Radfahrprofi nachsagt, dass er diesen besser pflege als sein Gesicht.
Fürs Fahrrad:
Neben Flickzeug und der Grundausstattung an Werkzeug sollte ein passender Schlauch immer dabei sein. Besonders wenn kein Wassereimer in der Nähe ist, ist es einfacher und auch schneller, den Schlauch zu wechseln anstatt umständlich die perforierte Stelle zu suchen.
Für den Körper:
Ausreichend Wasser, evtl. in einer Trinkblase. Etwas Süßes und/oder Fettiges gegen einen möglichen Hungerast (So nennt man den kraft- und saftlosen Zustand bei einer Unterzuckerung durch Überforderung des Körpers) und - wenn man daran glaubt - Magnesium-Tabletten gegen Krämpfe.
Ich habe nie welche dabei, denn wissenschaftlich ist die Wirkung ziemlich umstritten und ich vermute, dass hauptsächlich der darin enthaltene Zucker das seine tut. Nach meiner Meinung kann man Krämpfe am besten durch regelmäßiges Trinken WÄHREND des Fahrens verhindern.
Ein gutes Taschenmesser ist hilfreich, wenn man sich unterwegs aus Läden verköstigt und picknickt.
Elektronik:
Auch das kennt wohl jede/r: Das passende Kabel fürs Handy, die Uhr, den Fahrradnavi habe ich vergessen!
Auch an die Ladegeräte muss man denken und ich benötige natürlich auch noch mein Laptop, damit ich unterwegs diesen Blog schreiben kann, während meine beiden Partner meist schon vom nächsten Tag träumen?
Und wenn man dann noch seinen Geldbeutel mit dazugehöriger EC-Karte und die Ausweisdokumente dabei hat, sollte eigentlich nichts mehr fehlen? Oder habe ich etwas vergessen?
Und was sagt meine Waage beim Gepäckwiegen? Das verrate ich hier im Blog kurz vor dem Start, der ja nun schon recht nah ist:
Am 8. September starten wir!
Każdy, kto kiedykolwiek odbył długą wycieczkę rowerową z bagażem, wie o tym: zaczynasz trasę zrelaksowany i cieszący się na podróż, pedałując z łatwością i relaksem. Jednak na pierwszym lekkim wzniesieniu odwracasz się z zaskoczenia do tyłu, aby odepchnąć bezczelną osobę, która tak nagle i niespodziewanie przyczepiła się do tyłu roweru, aby poważnie utrudnić Ci postępy.
Ale wtedy zdajesz sobie sprawę, że nie ma tam nikogo - nikogo poza zbyt mocno zapakowanymi sakwami, do których w ostatniej sekundzie przed startem w pośpiechu schowałeś wiele ważnych, ale być może niepotrzebnych rzeczy.
Nawet jeśli jesteś wytrenowany i masz dobrą kondycję, to pochopnie i nie przemyślana sakwa może znacznie zmniejszyć przyjemność z wycieczki rowerowej, zwłaszcza na podjazdach i nawet przewaga wagowa na zjeździe tego nie rekompensuje...
Jednym z awaryjnych rozwiązań, które wprawdzie zastosowałem w takiej sytuacji, było posortowanie wszystkiego, co niepotrzebne podczas postoju, pójście na pocztę, złożenie paczki i wysłanie bezużytecznych rzeczy do siebie.
Nauczyłem się wtedy, że istnieje ścisła zależność między przyjemnością z jazdy a dodatkową wagą.
Przedstawię tu pokrótce wynikające z nich wnioski:
Ubrania:
Mam dwa zestawy ubrań do jazdy na rowerze. Jeden jest w moim bagażu, drugi na moim ciele. Ten ostatni wchodzi ze mną wieczorem pod prysznic i jest myty ręcznie. Zazwyczaj już następnego dnia jest znowu sucho i zapasowy komplet może zostać w bagażu.
Ponieważ czas, w którym nie nosi się odzieży rowerowej, ogranicza się zwykle do wieczornej wizyty w restauracji i trochę zwiedzania, zwykle wystarczają spodnie z odpinanymi nogawkami. Na dłuższe wycieczki jest dodatkowa para. Również w przypadku koszul i bielizny wielokrotne użycie jest na porządku dziennym (wyjątkowo) z tych samych powodów.
Oczywiście zawsze należy mieć ze sobą odpowiednią odzież przeciwdeszczową. W przeciwnym razie obowiązuje zasada: co zmoknie, to znów wyschnie - zwłaszcza latem.
Rękawiczki kolarskie są również ważne, aby utrzymać całodzienne obciążenie dłoni i nadgarstków w granicach.
A dla stóp, oprócz butów, które się nosi, są jakieś lekkie sandały na wieczory.
Czasami pomocne jest zważenie rzeczy do prania. W ten sposób przekonasz się, że różnica w wadze między parą dżinsów a parą lekkich spodni turystycznych może być znaczna....
Higiena osobista:
Szczoteczka do zębów, maszynka do golenia (nieelektryczna), mydło awaryjne (jeśli w hotelu nie ma), grzebień, zatyczki do uszu (w zależności od położenia hotelu, lub sąsiada łóżka...), plaster, mała buteleczka kremu z wysokim współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej, ewentualnie krem do ulubionej części ciała rowerzysty, czyli pupy, o którą pewien znany zawodowy kolarz podobno dba lepiej niż o twarz.
Na rower:
Oprócz zestawu naprawczego i podstawowych narzędzi, zawsze należy mieć przy sobie odpowiednią dętkę. Szczególnie jeśli w pobliżu nie ma wiadra z wodą, łatwiej i szybciej można wymienić dętkę zamiast szukać perforowanego miejsca.
Dla ciała:
Wystarczająca ilość wody, ewentualnie w pęcherzu do picia. Coś słodkiego i/lub tłustego przeciwko ewentualnej pandze głodu (tak nazywamy bezsilny i pozbawiony soków stan hipoglikemii spowodowany nadmiernym obciążeniem organizmu) oraz - jeśli w to wierzysz - tabletki magnezu przeciwko skurczom.
Nigdy nie noszę ze sobą żadnych, bo naukowo ich działanie jest dość kontrowersyjne i podejrzewam, że to głównie zawarty w nich cukier robi swoje. Moim zdaniem najlepszym sposobem na zapobieganie skurczom jest regularne picie podczas jazdy.
Dobry scyzoryk przyda się podczas jedzenia ze sklepów i piknikowania na trasie.
Elektronika:
To coś, co zna każdy: zapomniałem właściwego kabla do telefonu komórkowego, zegarka lub rowerowej nawigacji satelitarnej!
Trzeba też pamiętać o ładowarkach, no i oczywiście o laptopie, żebym mogła pisać tego bloga w drodze, podczas gdy moi dwaj partnerzy zwykle już marzą o kolejnym dniu...
A jeśli masz przy sobie portfel z kartą EC i dokumentami tożsamości, to nie powinno niczego zabraknąć? A może o czymś zapomniałem?
A co mówi moja waga, gdy ważę swój bagaż? Zdradzę Wam to tutaj na blogu na krótko przed startem, który jest już całkiem blisko:
Zaczynamy już 8 września!
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
... link (0 Kommentare) ... comment
Samstag, 20. August 2022
Die Strecke - Teil 2
wolfgang volk, 21:06h
In diesem Beitrag stelle ich nun endlich unsere geplante Strecke vor.
Wie bei jeder Planung heißt das natürlich nicht, dass wir uns sklavisch an diese Einteilung halten werden.
Zum einen gibt es Umstände, die zur Abweichung zwingen können: schlechtes Wetter, Pannen, Formtiefs der Fahrer und anderes mehr.
Zum anderen ist die Strecke ziemlich auf Kante genäht: Es gibt keinen Puffertag für solche möglichen Unwägbarkeiten mit Ausnahme des letzten Tages, aber der zählt auch nur halb.
Also werden wir versuchen, uns einen gewissen Puffer herauszufahren, indem wir - wenn es Form und Umstände zulassen - auch mal weiter fahren als geplant.
Denn auch die gefahrenen Kilometer und Höhenmeter können doch in der Praxis noch um einiges von dem abweichen, was vorher angenommen wurde, meist leider eher nach oben als dass es weniger werden.
1. Heuchelheim - Bad Hersfeld
106 km 750 m
2. Bad Hersfeld - Gotha
91,2 km 570 m
3. Gotha - Naumburg
103 km 460 m
4. Naumburg - Grimma
82,9 km 360 m
5. Grimma - Dresden
95,3 km 600 m
6. Dresden - Görlitz
101 km 720 m
7. Görlitz - Legnica
109 km 450 m
8. Legnica - Wroclaw
78,1 km 270 m
9. Wroclaw - Dobrzen Wielki
83,0 km 180 m
Total:
849 km
4360 Hm
W tym poście przedstawiam wreszcie naszą zaplanowaną trasę.
Oczywiście, jak w przypadku każdego planowania, nie oznacza to, że będziemy niewolniczo trzymać się tego układu.
Z jednej strony są okoliczności, które mogą nas zmusić do odstępstw: zła pogoda, awarie, załamania formy kolarzy i inne.
Z drugiej strony, trasa jest dość blisko krawędzi: Nie ma dnia buforowego na takie ewentualne imponderabilia, z wyjątkiem ostatniego dnia, ale to liczy się tylko za połowę...
Postaramy się więc zbudować pewien bufor jeżdżąc dalej niż planowano, jeśli tylko forma i okoliczności pozwolą.
W praktyce przejechane kilometry i metry przewyższenia mogą dość mocno odbiegać od tego, co zostało wcześniej założone, niestety najczęściej w górę niż w dół.
Translated with DeepL
Wie bei jeder Planung heißt das natürlich nicht, dass wir uns sklavisch an diese Einteilung halten werden.
Zum einen gibt es Umstände, die zur Abweichung zwingen können: schlechtes Wetter, Pannen, Formtiefs der Fahrer und anderes mehr.
Zum anderen ist die Strecke ziemlich auf Kante genäht: Es gibt keinen Puffertag für solche möglichen Unwägbarkeiten mit Ausnahme des letzten Tages, aber der zählt auch nur halb.
Also werden wir versuchen, uns einen gewissen Puffer herauszufahren, indem wir - wenn es Form und Umstände zulassen - auch mal weiter fahren als geplant.
Denn auch die gefahrenen Kilometer und Höhenmeter können doch in der Praxis noch um einiges von dem abweichen, was vorher angenommen wurde, meist leider eher nach oben als dass es weniger werden.
1. Heuchelheim - Bad Hersfeld
106 km 750 m
2. Bad Hersfeld - Gotha
91,2 km 570 m
3. Gotha - Naumburg
103 km 460 m
4. Naumburg - Grimma
82,9 km 360 m
5. Grimma - Dresden
95,3 km 600 m
6. Dresden - Görlitz
101 km 720 m
7. Görlitz - Legnica
109 km 450 m
8. Legnica - Wroclaw
78,1 km 270 m
9. Wroclaw - Dobrzen Wielki
83,0 km 180 m
Total:
849 km
4360 Hm
W tym poście przedstawiam wreszcie naszą zaplanowaną trasę.
Oczywiście, jak w przypadku każdego planowania, nie oznacza to, że będziemy niewolniczo trzymać się tego układu.
Z jednej strony są okoliczności, które mogą nas zmusić do odstępstw: zła pogoda, awarie, załamania formy kolarzy i inne.
Z drugiej strony, trasa jest dość blisko krawędzi: Nie ma dnia buforowego na takie ewentualne imponderabilia, z wyjątkiem ostatniego dnia, ale to liczy się tylko za połowę...
Postaramy się więc zbudować pewien bufor jeżdżąc dalej niż planowano, jeśli tylko forma i okoliczności pozwolą.
W praktyce przejechane kilometry i metry przewyższenia mogą dość mocno odbiegać od tego, co zostało wcześniej założone, niestety najczęściej w górę niż w dół.
Translated with DeepL
... link (0 Kommentare) ... comment
Der Sieger
wolfgang volk, 19:28h
In der Gießener Allgemeinen war kürzlich der folgende Artikel zu lesen:
"Turn- und Sportverein radelt sich zum Sieg
Auch zur Siegerehrung mit dem Fahrrad vor Ort (v. l.): Bürgermeister Lars Burkhard Steinz, Vanessa Neumann, Christina Lindenstruth und Ulrike Hohmann (TSF), Erster Beigeordneter Dr. Manfred Ehlers, Bernd Alt und Karl Weil (Evangelische Kirchengemeinde). © Patryk Kubocz
Heuchelheim (pku). Drei Wochen radeln und das Auto für die Umwelt stehen lassen, hat sich für diese Teilnehmer und Teams gelohnt. Diese Woche hat die Gemeinde Heuchelheim die besten Teams des Stadtradelns 2022 ausgezeichnet. Insgesamt wurden von den 116 Teilnehmern 26 427 Kilometer abgespult und damit rund vier Tonnen Kohlendioxid gespart. »Man muss sagen, dass in dieser Zeit deutlich mehr Fahrräder auf der Straße und Autos auf den Parkplätzen zu sehen waren«, resümiert der Heuchelheimer Bürgermeister Lars Burkhard Steinz zum Stadtradeln.
Georg Bode war mit 958 Kilometern eifrigster Einzelfahrer. Er konnte an der Siegerehrung aber nicht teilnehmen. Die Bronzemedaille bei der Teamwertung holt das Team der evangelischen Kirchengemeinde Heuchelheim mit 3090 Kilometern. Beim zweitplatzierten Team »Herr Seck und Friends« wissen weder der Bürgermeister noch die anderen Teilnehmer, wer sich hinter diesem Namen verstecken könnte. Insgesamt 3814 Kilometer konnte das Team von »Herr Seck« verbuchen. Das Rätsel konnte auch zur Siegerehrung nicht gelöst werden, denn kein Vertreter des Teams war dazu erschienen."
Vielleicht fragt sich der geneigte Leser, was das denn mit unserer Radtour zu tun hat.
Nun die Lösung ist ganz einfach: Der Fahrer mit fast 1000 Kilometern ist Mitglied in unsrer Dreiergruppe.
Es ist Georg, der auch unsre Route geplant hat.
Leider ist er auf dem Foto nicht zu sehen, denn er hatte gerade keine Zeit. Wahrscheinlich war er - wie so oft - mit dem Fahrrad irgendwo unterwegs?
Herzlichen Glückwunsch, Georg!
W Gießener Allgemeine ukazał się niedawno następujący artykuł:
"Klub Gimnastyczno-Sportowy jedzie na rowerze do zwycięstwa
Utworzono: 08.08.2022, 13:59 Uhr
Na uroczystość wręczenia nagród przybyli również rowerami (od lewej): burmistrz Lars Burkhard Steinz, Vanessa Neumann, Christina Lindenstruth i Ulrike Hohmann (TSF), pierwszy radny dr Manfred Ehlers, Bernd Alt i Karl Weil (Ewangelicka Wspólnota Kościelna). © Patryk Kubocz
Heuchelheim (pku). Trzy tygodnie jazdy na rowerze i pozostawienie samochodu dla środowiska było dla tych uczestników i drużyn tego warte. W tym tygodniu gmina Heuchelheim nagrodziła najlepsze drużyny Stadtradeln 2022. Łącznie 116 uczestników przebiegło 26 427 kilometrów, oszczędzając około czterech ton dwutlenku węgla. "Trzeba powiedzieć, że w tym czasie było wyraźnie więcej rowerów na drogach i samochodów na parkingach" - podsumowuje burmistrz Heuchelheim Lars Burkhard Steinz o miejskim ruchu rowerowym.
Georg Bode był najbardziej chętnym kolarzem indywidualnym z wynikiem 958 kilometrów. Nie mógł jednak uczestniczyć w ceremonii wręczenia nagród. Brązowy medal w rywalizacji drużynowej zdobyła drużyna protestanckiej parafii Heuchelheim z wynikiem 3090 kilometrów. W przypadku zajmującej drugie miejsce drużyny "Herr Seck und Friends" ani burmistrz, ani pozostali uczestnicy nie wiedzą, kto może kryć się za tą nazwą. Zespół "Herr Seck" pokonał łącznie 3814 kilometrów. Zagadki nie udało się rozwiązać nawet na uroczystości wręczenia nagród, bo nie było żadnego przedstawiciela zespołu."
Być może czytelnik zastanawia się, co to ma wspólnego z naszą wycieczką rowerową.
Cóż, rozwiązanie jest dość proste: kolarz z prawie 1000 kilometrów jest członkiem naszej grupy trzech.
To Georg, który również zaplanował naszą trasę.
Niestety nie widać go na zdjęciu, bo nie miał w tym momencie czasu. Pewnie był - jak często - gdzieś na rowerze...
Gratulacje, Georg!
Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
"Turn- und Sportverein radelt sich zum Sieg
Auch zur Siegerehrung mit dem Fahrrad vor Ort (v. l.): Bürgermeister Lars Burkhard Steinz, Vanessa Neumann, Christina Lindenstruth und Ulrike Hohmann (TSF), Erster Beigeordneter Dr. Manfred Ehlers, Bernd Alt und Karl Weil (Evangelische Kirchengemeinde). © Patryk Kubocz
Heuchelheim (pku). Drei Wochen radeln und das Auto für die Umwelt stehen lassen, hat sich für diese Teilnehmer und Teams gelohnt. Diese Woche hat die Gemeinde Heuchelheim die besten Teams des Stadtradelns 2022 ausgezeichnet. Insgesamt wurden von den 116 Teilnehmern 26 427 Kilometer abgespult und damit rund vier Tonnen Kohlendioxid gespart. »Man muss sagen, dass in dieser Zeit deutlich mehr Fahrräder auf der Straße und Autos auf den Parkplätzen zu sehen waren«, resümiert der Heuchelheimer Bürgermeister Lars Burkhard Steinz zum Stadtradeln.
Georg Bode war mit 958 Kilometern eifrigster Einzelfahrer. Er konnte an der Siegerehrung aber nicht teilnehmen. Die Bronzemedaille bei der Teamwertung holt das Team der evangelischen Kirchengemeinde Heuchelheim mit 3090 Kilometern. Beim zweitplatzierten Team »Herr Seck und Friends« wissen weder der Bürgermeister noch die anderen Teilnehmer, wer sich hinter diesem Namen verstecken könnte. Insgesamt 3814 Kilometer konnte das Team von »Herr Seck« verbuchen. Das Rätsel konnte auch zur Siegerehrung nicht gelöst werden, denn kein Vertreter des Teams war dazu erschienen."
Vielleicht fragt sich der geneigte Leser, was das denn mit unserer Radtour zu tun hat.
Nun die Lösung ist ganz einfach: Der Fahrer mit fast 1000 Kilometern ist Mitglied in unsrer Dreiergruppe.
Es ist Georg, der auch unsre Route geplant hat.
Leider ist er auf dem Foto nicht zu sehen, denn er hatte gerade keine Zeit. Wahrscheinlich war er - wie so oft - mit dem Fahrrad irgendwo unterwegs?
Herzlichen Glückwunsch, Georg!
W Gießener Allgemeine ukazał się niedawno następujący artykuł:
"Klub Gimnastyczno-Sportowy jedzie na rowerze do zwycięstwa
Utworzono: 08.08.2022, 13:59 Uhr
Na uroczystość wręczenia nagród przybyli również rowerami (od lewej): burmistrz Lars Burkhard Steinz, Vanessa Neumann, Christina Lindenstruth i Ulrike Hohmann (TSF), pierwszy radny dr Manfred Ehlers, Bernd Alt i Karl Weil (Ewangelicka Wspólnota Kościelna). © Patryk Kubocz
Heuchelheim (pku). Trzy tygodnie jazdy na rowerze i pozostawienie samochodu dla środowiska było dla tych uczestników i drużyn tego warte. W tym tygodniu gmina Heuchelheim nagrodziła najlepsze drużyny Stadtradeln 2022. Łącznie 116 uczestników przebiegło 26 427 kilometrów, oszczędzając około czterech ton dwutlenku węgla. "Trzeba powiedzieć, że w tym czasie było wyraźnie więcej rowerów na drogach i samochodów na parkingach" - podsumowuje burmistrz Heuchelheim Lars Burkhard Steinz o miejskim ruchu rowerowym.
Georg Bode był najbardziej chętnym kolarzem indywidualnym z wynikiem 958 kilometrów. Nie mógł jednak uczestniczyć w ceremonii wręczenia nagród. Brązowy medal w rywalizacji drużynowej zdobyła drużyna protestanckiej parafii Heuchelheim z wynikiem 3090 kilometrów. W przypadku zajmującej drugie miejsce drużyny "Herr Seck und Friends" ani burmistrz, ani pozostali uczestnicy nie wiedzą, kto może kryć się za tą nazwą. Zespół "Herr Seck" pokonał łącznie 3814 kilometrów. Zagadki nie udało się rozwiązać nawet na uroczystości wręczenia nagród, bo nie było żadnego przedstawiciela zespołu."
Być może czytelnik zastanawia się, co to ma wspólnego z naszą wycieczką rowerową.
Cóż, rozwiązanie jest dość proste: kolarz z prawie 1000 kilometrów jest członkiem naszej grupy trzech.
To Georg, który również zaplanował naszą trasę.
Niestety nie widać go na zdjęciu, bo nie miał w tym momencie czasu. Pewnie był - jak często - gdzieś na rowerze...
Gratulacje, Georg!
Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
... link (0 Kommentare) ... comment
Montag, 8. August 2022
Die Probe
wolfgang volk, 00:23h
Wie bei der letzten Tour haben wir heute eine Probefahrt gemacht, um zu überprüfen, ob wir die notwendige Fitness haben, um die Strapazen einer so langen und vieltägigen Radfahrt von hier bis Polen durchzustehen.
Als Terrain hatte ich den Westerwald, ein Mittelgebirge in unsrer Nähe vorgeschlagen. Auch wenn dessen höchste Erhebungen meist nur knapp die 600 Meter überschreiten, gibt es dort ziemlich steile und fordernde Fahrradstrecken. Etwas leichter ist allerdings der Ulmtalradweg zu fahren, denn er ist auf einer ehemaligen Bahnstrecke entlang des Ulmbaches errichtet und seine Steigung ist demgemäß moderat, aber stetig und überschreitet selten 7 Prozent.
Dabei hatten wir Georgs und meine Ehefrau, allerdings nutzten die beiden Pedelecs und hatten demnach einen gewaltigen Konditionsvorteil, den sie aber netterweise nicht ausnutzten.
Mit unsren PKW fuhren wir bis zum Ort Biskirchen an der Lahn und pedalierten gemütlich los. Die Strecke führt landschaftlich sehr schön über dichte Wälder vorbei an steilen Schluchten, über ehemalige Bahnbrücken vorbei an Basaltsäulen und aufgelassenen Bahnstationen bis zum kleinen Dorf Ulm, wo neben dem Blick auf den Ort auch ein Denkmal für Erwin Piscator zu sehen ist, der ein berühmter Theaterregisseur der Weimarer Republik war. Er hat sogar mit Bert Brecht zusammengearbeitet und stammt aus diesem Örtchen.
Sehr sehenswert ist auch der Skulpturenpark von Siegfried Fietz direkt an der Strecke. Der Künstler ist ebenfalls sehr berühmt und auch als Sänger und Komponist bekannt.
Man sieht also, dass man außer Radfahren auch noch genügend Interessantes vorhanden ist, z.B. auch der Ulmtalstausee und Infotafeln zum Bergbau in der Region.
Irgendwann wird die Strecke etwas steiler und fordernder und wir erreichten die Baumgrenze und pedalierten schließlich auf der Höhe des Westerwalds, bis wir eine der höheren Erhebungen, den Knoten (605 Meter) erreichten. Der Berg macht seinem Namen alle Ehre, denn dort treffen sich einige verschiedene (Rad)wege und große Windmühlen erzeugen alternative Energie.
Von dort sind es nur wenige Kilometer zum Krombachstausee, wo es einen Campingplatz und ein ganz ordentliches italienisches Restaurant gibt.
Dort aßen wir zu Mittag, fuhren anschließend zurück zum Knoten und von dort in einer rasanten und landschaftlich sehr schönen Abfahrt über den Kallenbachradweg, der durch das westliche Nachbartal des Ulmbaches fließt, zurück zur Lahn. Kurz bevor wir dort wieder unsre Autos erreichten, machten wir noch eine kurze Trinkpause am Trinkbrunnen der Karlssprudelquelle, wo man das leicht kohlensäurehaltige Wasser umsonst zapfen und probieren kann.
Und das Resümee:
Heute haben wir nur 50 Kilometer zurückgelegt. Das ist lediglich etwa die Hälfte dessen, was wir im September täglich für 9 Tage schaffen wollen. Dafür haben wir aber 700 Höhenmeter geradelt und das kommt schon ziemlich an die tägliche Dosis heran, die wir dann haben werden.
Ich selbst fühle mich nicht so fit wie vor drei Jahren. Es gibt da aus verschiedenen Gründen einigen Trainingsrückstand bei mir. Aber ich will es versuchen und hoffe, dass ich es irgendwie hinkriege.
Wenn man auf diesen Link klickt, kann man eine Animation unsrer heutigen Tour sehen:
https://www.relive.cc/view/vrqDAnmdVLv
Test
Podobnie jak w przypadku ostatniej wycieczki, zrobiliśmy dziś jazdę próbną, aby sprawdzić, czy mamy odpowiednią kondycję, aby wytrzymać rygory tak długiej i wielodniowej podróży rowerowej stąd do Polski.
Zaproponowałem Westerwald, niskie pasmo górskie w pobliżu nas, jako teren. Mimo, że jego najwyższe wzniesienia to zazwyczaj niewiele ponad 600 metrów, znajdują się tam dość strome i wymagające trasy rowerowe. Ulmtalradweg jest jednak nieco łatwiejsza do pokonania, ponieważ zbudowana jest na dawnej linii kolejowej wzdłuż rzeki Ulmbach, a jej nachylenie jest odpowiednio umiarkowane, ale stałe i rzadko przekracza 7 procent.
Był z nami Georg i moja żona, ale oboje korzystali z pedeleków, a więc mieli ogromną przewagę kondycyjną, której byli uprzejmi nie wykorzystać.
Pojechaliśmy samochodami do miasteczka Biskirchen nad Lahnem i pedałowaliśmy w spokojnym tempie. Trasa jest bardzo malownicza, prowadzi przez gęste lasy obok stromych wąwozów, przez dawne mosty kolejowe obok bazaltowych kolumn i opuszczonych stacji kolejowych do małej miejscowości Ulm, gdzie oprócz widoku na miasto znajduje się również pomnik Erwina Piscatora, który był słynnym reżyserem teatralnym Republiki Weimarskiej. Pracował nawet z Bertem Brechtem i pochodził z tej małej wioski.
Warto również zobaczyć park rzeźb Siegfrieda Fietza znajdujący się bezpośrednio przy trasie. Artysta jest również bardzo sławny i znany jako piosenkarz i kompozytor.
Widać więc, że poza jazdą na rowerze jest tu wystarczająco dużo ciekawych rzeczy do zrobienia, np. także zbiornik Ulmtal i tablice informacyjne o górnictwie w regionie.
W pewnym momencie trasa staje się nieco bardziej stroma i wymagająca, a my dotarliśmy do linii drzew i ostatecznie pedałowaliśmy na poziomie Westerwaldu, aż dotarliśmy do jednego z wyższych wzniesień - Knoten (605 metrów). Góra spełnia swoją nazwę, ponieważ spotyka się tam kilka różnych ścieżek (rowerowych), a duże wiatraki generują alternatywną energię.
Stąd już tylko kilka kilometrów do Krombachstausee, gdzie znajduje się pole namiotowe i całkiem przyzwoita włoska restauracja.
Zjedliśmy tam obiad, po czym pojechaliśmy z powrotem do węzła, a stamtąd szybkim i bardzo widokowym zjazdem wzdłuż Kallenbachradweg, która płynie przez sąsiadującą z nami od zachodu dolinę Ulmbach, z powrotem do Lahn. Tuż przed ponownym dotarciem do naszych samochodów zrobiliśmy sobie krótką przerwę przy fontannie do picia Karlssprudelquelle, gdzie można za darmo się i skosztować lekko gazowanej wody.
I podsumowanie:
Dziś pokonaliśmy tylko 50 kilometrów. To tylko około połowy tego, co chcemy robić codziennie przez 9 dni we wrześniu. Ale przejechaliśmy na rowerze 700 metrów wysokości i to jest całkiem blisko dziennej dawki, którą będziemy mieli wtedy.
Ja sam nie czuję się tak sprawny jak trzy lata temu. Z różnych względów mam trochę zaległości w treningach. Ale chcę spróbować i mam nadzieję, że jakoś sobie poradzę.
Jeśli klikniesz w ten link, możesz zobaczyć animację naszej dzisiejszej wycieczki:
https://www.relive.cc/view/vrqDAnmdVLv
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
Als Terrain hatte ich den Westerwald, ein Mittelgebirge in unsrer Nähe vorgeschlagen. Auch wenn dessen höchste Erhebungen meist nur knapp die 600 Meter überschreiten, gibt es dort ziemlich steile und fordernde Fahrradstrecken. Etwas leichter ist allerdings der Ulmtalradweg zu fahren, denn er ist auf einer ehemaligen Bahnstrecke entlang des Ulmbaches errichtet und seine Steigung ist demgemäß moderat, aber stetig und überschreitet selten 7 Prozent.
Dabei hatten wir Georgs und meine Ehefrau, allerdings nutzten die beiden Pedelecs und hatten demnach einen gewaltigen Konditionsvorteil, den sie aber netterweise nicht ausnutzten.
Mit unsren PKW fuhren wir bis zum Ort Biskirchen an der Lahn und pedalierten gemütlich los. Die Strecke führt landschaftlich sehr schön über dichte Wälder vorbei an steilen Schluchten, über ehemalige Bahnbrücken vorbei an Basaltsäulen und aufgelassenen Bahnstationen bis zum kleinen Dorf Ulm, wo neben dem Blick auf den Ort auch ein Denkmal für Erwin Piscator zu sehen ist, der ein berühmter Theaterregisseur der Weimarer Republik war. Er hat sogar mit Bert Brecht zusammengearbeitet und stammt aus diesem Örtchen.
Sehr sehenswert ist auch der Skulpturenpark von Siegfried Fietz direkt an der Strecke. Der Künstler ist ebenfalls sehr berühmt und auch als Sänger und Komponist bekannt.
Man sieht also, dass man außer Radfahren auch noch genügend Interessantes vorhanden ist, z.B. auch der Ulmtalstausee und Infotafeln zum Bergbau in der Region.
Irgendwann wird die Strecke etwas steiler und fordernder und wir erreichten die Baumgrenze und pedalierten schließlich auf der Höhe des Westerwalds, bis wir eine der höheren Erhebungen, den Knoten (605 Meter) erreichten. Der Berg macht seinem Namen alle Ehre, denn dort treffen sich einige verschiedene (Rad)wege und große Windmühlen erzeugen alternative Energie.
Von dort sind es nur wenige Kilometer zum Krombachstausee, wo es einen Campingplatz und ein ganz ordentliches italienisches Restaurant gibt.
Dort aßen wir zu Mittag, fuhren anschließend zurück zum Knoten und von dort in einer rasanten und landschaftlich sehr schönen Abfahrt über den Kallenbachradweg, der durch das westliche Nachbartal des Ulmbaches fließt, zurück zur Lahn. Kurz bevor wir dort wieder unsre Autos erreichten, machten wir noch eine kurze Trinkpause am Trinkbrunnen der Karlssprudelquelle, wo man das leicht kohlensäurehaltige Wasser umsonst zapfen und probieren kann.
Und das Resümee:
Heute haben wir nur 50 Kilometer zurückgelegt. Das ist lediglich etwa die Hälfte dessen, was wir im September täglich für 9 Tage schaffen wollen. Dafür haben wir aber 700 Höhenmeter geradelt und das kommt schon ziemlich an die tägliche Dosis heran, die wir dann haben werden.
Ich selbst fühle mich nicht so fit wie vor drei Jahren. Es gibt da aus verschiedenen Gründen einigen Trainingsrückstand bei mir. Aber ich will es versuchen und hoffe, dass ich es irgendwie hinkriege.
Wenn man auf diesen Link klickt, kann man eine Animation unsrer heutigen Tour sehen:
https://www.relive.cc/view/vrqDAnmdVLv
Test
Podobnie jak w przypadku ostatniej wycieczki, zrobiliśmy dziś jazdę próbną, aby sprawdzić, czy mamy odpowiednią kondycję, aby wytrzymać rygory tak długiej i wielodniowej podróży rowerowej stąd do Polski.
Zaproponowałem Westerwald, niskie pasmo górskie w pobliżu nas, jako teren. Mimo, że jego najwyższe wzniesienia to zazwyczaj niewiele ponad 600 metrów, znajdują się tam dość strome i wymagające trasy rowerowe. Ulmtalradweg jest jednak nieco łatwiejsza do pokonania, ponieważ zbudowana jest na dawnej linii kolejowej wzdłuż rzeki Ulmbach, a jej nachylenie jest odpowiednio umiarkowane, ale stałe i rzadko przekracza 7 procent.
Był z nami Georg i moja żona, ale oboje korzystali z pedeleków, a więc mieli ogromną przewagę kondycyjną, której byli uprzejmi nie wykorzystać.
Pojechaliśmy samochodami do miasteczka Biskirchen nad Lahnem i pedałowaliśmy w spokojnym tempie. Trasa jest bardzo malownicza, prowadzi przez gęste lasy obok stromych wąwozów, przez dawne mosty kolejowe obok bazaltowych kolumn i opuszczonych stacji kolejowych do małej miejscowości Ulm, gdzie oprócz widoku na miasto znajduje się również pomnik Erwina Piscatora, który był słynnym reżyserem teatralnym Republiki Weimarskiej. Pracował nawet z Bertem Brechtem i pochodził z tej małej wioski.
Warto również zobaczyć park rzeźb Siegfrieda Fietza znajdujący się bezpośrednio przy trasie. Artysta jest również bardzo sławny i znany jako piosenkarz i kompozytor.
Widać więc, że poza jazdą na rowerze jest tu wystarczająco dużo ciekawych rzeczy do zrobienia, np. także zbiornik Ulmtal i tablice informacyjne o górnictwie w regionie.
W pewnym momencie trasa staje się nieco bardziej stroma i wymagająca, a my dotarliśmy do linii drzew i ostatecznie pedałowaliśmy na poziomie Westerwaldu, aż dotarliśmy do jednego z wyższych wzniesień - Knoten (605 metrów). Góra spełnia swoją nazwę, ponieważ spotyka się tam kilka różnych ścieżek (rowerowych), a duże wiatraki generują alternatywną energię.
Stąd już tylko kilka kilometrów do Krombachstausee, gdzie znajduje się pole namiotowe i całkiem przyzwoita włoska restauracja.
Zjedliśmy tam obiad, po czym pojechaliśmy z powrotem do węzła, a stamtąd szybkim i bardzo widokowym zjazdem wzdłuż Kallenbachradweg, która płynie przez sąsiadującą z nami od zachodu dolinę Ulmbach, z powrotem do Lahn. Tuż przed ponownym dotarciem do naszych samochodów zrobiliśmy sobie krótką przerwę przy fontannie do picia Karlssprudelquelle, gdzie można za darmo się i skosztować lekko gazowanej wody.
I podsumowanie:
Dziś pokonaliśmy tylko 50 kilometrów. To tylko około połowy tego, co chcemy robić codziennie przez 9 dni we wrześniu. Ale przejechaliśmy na rowerze 700 metrów wysokości i to jest całkiem blisko dziennej dawki, którą będziemy mieli wtedy.
Ja sam nie czuję się tak sprawny jak trzy lata temu. Z różnych względów mam trochę zaległości w treningach. Ale chcę spróbować i mam nadzieję, że jakoś sobie poradzę.
Jeśli klikniesz w ten link, możesz zobaczyć animację naszej dzisiejszej wycieczki:
https://www.relive.cc/view/vrqDAnmdVLv
Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
... link (0 Kommentare) ... comment
... older stories
